मार बरु घाटी रेटेर ...

Nice song Janma Gaau Bihunkot....

कस्तो भयो जन्म गाउ बिहुकोट , जन्म गाउ बिहुन्कोट टाढा हुँदा झन आउछ झल्कोत 
तल बग्यो काठेखोला जन्म भयो दुईदिन्को यो चोला मरेपछी जाने कहाँ होला !!!

एक्लै छोड

बन्द भयो अब हाम्रो सम्बन्धको दुरी पनि 

आउन्न भो तिम्रो घर तार उठाई बार बरु !

पिडै पिडा भए पछी खुसि कहाँ मिल्छ किन्न 

अझ चोट चाहन्छु म टुक्रा बनाई फाल बरु !!

बाँच्न पनि मन छैन भिडै भिडको नहर बिच

कतै लगी छोडी देउ एक्लै मलाई पार बरु !!!

चैते दशै

I wish you all the guys a very happy ram namami (ram navami) and chaite dashain. I am just writing only to wish you ram namami and chaite dashain greetings. Today on the date 17th of April we are observing these two festivals on 2013. I still remember when I was a child we used to worship the god and goddess in our village. While I was in Baglung  district a song was popular like Chaite Dashain Baglung Bazzar. On this day people from different parts of the country go to Baglung Kalika Mandir (Temple).

Once again I want to wish you all a very Ram Nawami and happy Chaite Dashain ..

मर्नु अगाडि मान्छे केमा पछुतो मान्दा रैछन्?

हामी अजर, अमर छैनौँ। हामी सबैलाई थाहा छ- एक दिन मर्नै पर्छ। तर यो सत्यलाई बिर्सन्छौँ र नमरेसम्म एकोहोरो दौडेको दौडेकै गर्छौँ। मृत्यु कसले देखेको छ र, हामी अहिले नै मृत्युको नजिक नहौँला। तर मृत्यु नजिकिएपछि, मृत्यु निश्चित भएपछि मानिसहरु के सोच्दा रहेछन् त? बोन्नी वेयरले धेरै वर्ष त्यसरी मृत्यु नजिक भएकाहरुको हेरविचार गर्ने काम गरिन्। उनले हेरविचार गरेकाहरुको तीनदेखि १२ हप्तासम्ममा मृत्यु हुन्थ्यो। त्यस्ता मृत्युशैय्यामा रहेका मानिसहरु नजिक रहेर काम गरेकी उनले धेरैलाई तपाईँलाई जीवनमा के कुरामा पछुतो छ त भनेर सोधेकी रहिछिन्। उनीहरुको जवाफमध्ये यी पाँच विषय धेरैले दोहोर्‍याएका रहेछन्- 

1. I wish I’d had the courage to live a life true to myself, not the life others expected of me.

यो धेरैले महसूस गर्ने विषय रहेछ। मृत्युअगाडि मानिसहरुले आफ्नो इच्छा, सपनाहरुलाई फर्केर हेर्दा रहेछन्। अनि कति पूरा भयो कति भएन मूल्याङ्कन गर्न

आमाको माया

एउटा जवान छोरा बुडि आमासँग बसिरहेको हुन्छ ..!

उस्को आमाले
एउता रुखमा बसेको पंक्षि लाई ईशारा गर्दै

आमा: छोरा त्यो के हो ??

छोरा : आमा त्यो कौवा हो

फेरी पनि

Happy New Year 2070

The birth of New Year brings a great sense of joy and happiness of all. It marks the end of bygones, the sad and bad memories and sets the pace for a new and fresh life. New Year resolutions are bountiful and it gives a lot of hope and rejoices to take a New Year resolution and try your best to fulfill it throughout the year.  Every year, the New Year gives us another chance to set right our mistakes and resolve ourselves not to commit them again. New Year also marks making new friends and getting into the general stream of the whole new humanity. Though most of the New Year resolutions are not fulfilled, we continue to take a new one every year with the hope that this year would be different. Let this hope survive as hope is the string that binds us all.
Lets welcome the year which is fresh and new,  may this new year bring many opportunites your way , to explore every joy of life and may your resolutions for the days ahead stay firm, turning all your dreams into reality and all your efforts into great achivements. New year brings just happiness not tear, all your problems will be finish. Have a great year ahead !! HAPPY NEW YEAR 2070 !!!

         ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥                                                                    
            ♥♥♥ HAPPY NEW YEAR 2070 ♥♥♥ 

बिदेशका नेपालीलाई बिचल्ली पार्ने अर्को निर्णय

(आज बुधवारको जनआस्था साप्ताहिकमा प्रकाशित समाचार)

● ददि सापकोटा

वाङलुङ स्थायी घर भएका नारायण रिजाल यतिखेर अष्ट्रियाको राजधानी भियनास्थित एक निजि कम्पनीमा काम गर्छन् । त्यहाँ उनको समय सकियो । नयाँ कम्पनीले उनलाई बोलाईरहेको छ, कामकोलागि । तर यता जागिर सकिने, नयाँ ठाउँको जागिर फुत्किने त्रासले उनी यतिखेर चिन्तित छन् ।

त्यसो हुनुको मूल कारण डा बाबुराम भट्टराईको मन्त्रीपरिषदले गरेको नितिहिन र अदुरदर्शी कारण हो । उनी जस्तै अर्को निजि कम्पनीमा काम गर्छन् बागलुङकै शिव सापकोटापनि । त्यहाँको भाषा र प्रचलन जाने बुझेका सापकोटापनि अलि राम्रो कामको खोजिमा छन् । तर उनलाई समस्या त्यहि परेको छ ।  (दोस्रो फोटोमा नारायण रिजाल र तेस्रो फोटोमा शिव सापकोटा) ।

अष्ट्रियामा कुनैपनि कम्पनीमा काम गर्दा जन्म मिति, प्रमाणपत्र र स्थायी ठेगानाको सक्कल चाहिन्छ । जुन सक्कलमा परराष्ट्र मन्त्रालयले सहि छाप लगाएर प्रमाणित गरेको हुनुपर्छ । त्यो सक्कल प्रमाण पत्र हाल परराष्ट्र मन्त्रालयले सहि हो भनेर लाहा छाप लगाई प्रमाणित (एटेस्टेड) नगरिदिँदा सापकोटा र रिजाल जस्ता धेरैलाई अहिले समस्या परेको छ ।

नेपालीहरुका सबै कागजपत्र पहिले गाविस, जिविस र जिल्ला प्रशासन कार्यालय हुँदै कानुन किताब खानामा अंग्रेजीमा अनुवाद गरिन्थ्यो । कानुन किताबले अनुवाद गरेको कागजपत्र परराष्ट्र मन्त्रालयले एटेस्टेड भन्दै सदर